organ w parlamencie

См. также в других словарях:

• parlament — m IV, D. u, Ms. parlamentncie; lm M. y 1. «naczelny organ władzy państwowej, pochodzący z reguły z wyborów powszechnych, sprawujący funkcję ustawodawczą, uchwalający budżet państwa oraz przeważnie kontrolujący organy wykonawcze; obrady tego… …   Słownik języka polskiego

• konwent — m IV, D. u, Ms. konwentncie; lm M. y 1. «w zakonach katolickich: zespół zakonników mających prawo głosu na zebraniach dotyczących spraw całego zakonu; zebranie członków danego zakonu» ∆ polit. Konwent seniorów «organ doradczy w parlamencie… …   Słownik języka polskiego

• sejm — m IV, D. u, Ms. sejmmie; lm M. y 1. «najwyższy organ władzy ustawodawczej w Polsce, izba niższa w polskim parlamencie; także posłowie wchodzący w skład tej izby» Kadencja, obrady, posiedzenie, sesja sejmu. Uchwała, ustawa sejmu. Marszałek sejmu.… …   Słownik języka polskiego

• izba wyższa — {{/stl 13}}{{stl 7}} w dwuizbowym parlamencie: organ zatwierdzający ustawy uchwalane przez izbę niższą; w Polsce – senat {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• konwent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. konwentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organ pomocniczy w parlamencie, składający się zwykle z członków prezydium parlamentu i przedstawicieli klubów poselskich :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień